Konkurs poetycki - "BARWY ZIMY" - zbiór wierszy

KOLORY ZIMY

   

Jaki kolor ma zima,

Gdy wokół sypie śnieg, a mróz cały czas trzyma?

Może srebrny? – gdy skrzy się i świeci,

Kiedy na nartach z góry zjeżdżają radosne dzieci.

Może czarny? – jak węgielne oczy bałwanka

Ulepionego przez wesołe szkraby z samego ranka.

Może czerwony? – jak zamarznięte policzki chłopaków

Pędzących z górki bez najmniejszego strachu.

Może biały? – jak czapy śnieżne

Na czubkach drzew przy ścieżce leśnej.

Może zima przeźroczysta jest po prostu? -

Jak kra na rzece widziana z mostu.

Myślę, że zima lśni wszystkimi barwami -

Jak bajkowe lodowe rzeźby pokolorowane światełkami.

Oprócz wielorakich odcieni,

Którymi się mieni,

Zachwyca mnie i śmieszy,

A szalona zabawa na śniegu zawsze cieszy!

 

Małgorzata Jakubowska, klasa IV

Szkoła Podstawowa w Porażynie

 

NASZA ZIMA

 

Kiedy ptaki do ciepłych krajów latają,

Gdy kolorowe liście z drzew na ziemię spadają

A słonko zniknęło z błękitnego nieba

Na łące kwiatów już nie ma

Nadchodzi nasza zima!

Więc na dwór wychodzi każda dziecina

Kiedy z chmur leci biały puszek

Wróbelek bierze z karmnika okruszek

Wiewiórki swoje zapasy zjadają

Misie w zimowy sen zapadają

Za oknem bielutki śnieżek pada

Prawie żaden ptaszek już nie lata

 

 

 

 

 

 

Wiktoria Joanna Prostko-Prostyńska, klasa IV,

Szkoła Podstawowa z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Andrzeja i Władysława Niegolewskich w Opalenicy

 

 

 

ZIMOWY WIERSZYK

 

Przymroziło styczniowo,

ale trochę, troszeczkę.

Dachy, drzewa, ziemię

śniegiem rozbieliło.

 

Rozjaśniały szarości,

słońcem pozłociły.

Radość, chęć szaleństwa

w śmiechu zagościły.

 

Pierwszy bałwan popłynął

rozgrzewany słońcem.

Śniegu resztki

nie dały pofiglować sankom.

 

Stoją smutne pod murem

zadając pytanie –

Czy pogoda tej zimy

da pojeździć

Saniom?

 

 

Amelia Nowak, kl. IV, Szkoła Podstawowa z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Andrzeja i Władysława Niegolewskich w Opalenicy

BARWY ZIMY

 

Niewykluczone, że surfowanie na falach jest brawurowe,

Ale czyż nie piękniejsze jest łyżwiarstwo figurowe?

Są tacy, których zachwyca słońce od szóstej rano,

Lecz ja wolę ciepły kominek i gorące kakao!

 

Święta w ciepłych krajach są niedorzeczne!

Gwiazdor chodzi w kąpielowym stroju.

U nas wszystkie dzieci są grzeczne,

A dorośli w magicznym nastroju.

 

Pewnie piękna jest dżungla Tarzana,

Ależ czyż nie lepiej lepić bałwana?

Z pewnością miło leżeć w lutym na plaży,

Lecz czy o tym polskie dziecko marzy?

 

Choć w Peru upał i żar,

Turyści degustują egzotyczne łakocie,

Myślę, że jest jakiś czar

Nawet w pośniegowym błocie …

 

 

Nel Kaczmarek, klasa V

Szkoła Podstawowa w Porażynie

 

 

TĘSKNOTA

 

Tak bym chciała ujrzeć śnieg na mych dłoniach.

Tak bym chciała poczuć chłód na skroniach.

Tak bym chciała dotknąć bieli bałwana.

Tak bym chciała cieszyć się nim od rana.

 

Tęsknię za śnieżnymi zabawami.

Tęsknię za chwilami, gdy nie jesteśmy sami.

Tęsknię za jazdą sankami.

Tęsknię za wieczorami z kolędami.

 

Mówią, ze pomarzyć można.

Więc marzę by nadeszła Zima moja mroźna.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Oliwia Kruszona, klasa V, Szkoła Podstawowa                                                            im. Powstańców Ziemi Opalenickiej w Urbanowie.

 

 

BARWY ZIMY

 

Kolory zima trzy ma

Bywa złota, srebrna, siwa

Aż bałwankom nos się kiwa.

 

Zimą świat pięknieje,

Pani zima do mnie się śmieje.

Zaprasza na łyżwy i sanki

Kolegów i koleżanki.

 

Biel i błękit pokrywa cały świat,

Każdy człowiek jest im rad.

Zima mieni się kolorami,

Cieszymy się, gdy jest z nami.

 

 

 

 

 

 

 

 

Weronika Matuszewska, kl. V, Szkoła Podstawowa Dakowy Mokre.

 

 

 

BARWY ZIMY

Gdy zacznie prószyć biały puch,

W najmniejszym mieście zgiełk i ruch.

Znów gwiazdorzy pracę mają,

I prezenty nam rozdają.

Wtedy wiesz już za dni kilka,

Że nadejdzie piękna chwilka.

 

W pokoju drzewko zielone,

Najładniej przystrojone

Złocistymi bombeczkami,

Świecącymi lampeczkami.

A pod nim moc prezencików

Cieszy wszystkich domowników.

 

Już na niebie pierwsza gwiazdka,

Nikt nie patrzy dziś na ciastka

Tylko na potrawy pyszne,

Które znakomicie wyszły.

 

Święta, święta i po świętach

I na wszystkich kontynentach,

Już za tydzień, już o krok,

Najpiękniejszy Nowy Rok!

 

Co krok zima barwy zmienia,

Oczy bolą od patrzenia.

Nawet największego lenia

Wnet nie znudzi, do widzenia!

 

Zofia Roszkiewicz, kl. VI, Szkoła Podstawowa z Oddziałami Dwujęzycznymi w Opalenicy.

ZIMA

 

Dzwoneczki zadzwoniły, zrobiło się biało,

W zimowy poranek pod drzwi śniegu nawiało.

Dachy białe czapy dostały w prezencie,

Zaś puszystej bieli coraz więcej wszędzie.

 

Skrzypi śnieg pod stopami, mróz poskuwał stawy,

Radują się teraz dzieci  z zimowej zabawy.

Toczą śnieżne kule od samego rana,

By postawić przed domem śniegowego bałwana.

 

Zima zaś uparcie sypie śniegiem z nieba

I jest go znacznie więcej niż dzieciom potrzeba.

Dmie wiatr porywisty, chłód przenika ciało,

Zaś na dworze dookoła już opustoszało.

 

Zmierzch szybko zapada, słychać głuche wycie,

To zima znów zaczyna swoje nocne życie.

W izbie zaś przytulnie, zima tu niegroźna,

Nawet gdyby była, bardzo, bardzo mroźna.

 

 

 

 

Oliwia Borowczak, klasa VI

Szkoła im. Powstańców ziemi Opalenickiej w Urbanowie

Zima – wie już ludność cała,

Jest jak mąka w młynie biała.

Srebrne gwiazdki z lodu całe

Lecą z nieba, większe, małe.

Drzewa w lesie i w ogrodzie

Otulone są dziś w lodzie.

Sople białe na nich wiszą

Otulone białą ciszą.

Czasem słońce też poświeci,

To się wtedy cieszą dzieci

I śnieżkami się rzucają.

Gile z drzew się uśmiechają.

Piękna zima, gdy śnieg prószy,

Zimne nosy, zimne uszy.

Ale jak to jest w zwyczaju-

Jutro odwilż w całym kraju.

 

 

 

 

 

Maciej Stefański, klasa VI

Szkoła Podstawowa im. Bernarda Chrzanowskiego w Wojnowicach.

 

 

 

 

 

GDZIE JEST ZIMA?

 

Pada deszcz, pada deszcz,

A to przecież zima jest.

Każdy czeka na ten czas,

Aby śnieg ujrzeć choć raz.

Sanki dawno zardzewiały,

Narty też dawno postarzały.

Zima poszła gdzieś daleko,

A ty tyle dzieci czeka.

Gdzie jest zima, mroźna zima,

Która u nas się nie trzyma?

Czy tak można bez powodu

Nie doświadczyć trochę chłodu?

Ja już nie wiem, co się dzieje,

Czy ten klimat nie głupieje?

Tylko można mieć nadzieję,

Że choć w górach nie stopnieje.

Przecież, żeby nie zwariować,

Trzeba na nartach poszusować.

Kończę gadać już o zimie,

To by było dziś na tyle.

Jest już bardzo późna pora…

Idę spać, bo jutro szkoła!

 

Danuta Graca, klasa VII, Zespół Szkolno-Przedszkolny w Wojnowicach.

Serce me! Zimne niczym lód, chłodne niczym zima.

Stare skrzypce rozbrzmiewają…a śnieg!

Piękny śnieg pada za oknem, chłodną nutę grając.

 

Świat, spowity w białą otoczkę, patrzy mroźnymi oczami.

Chłodny wiatr przemawia, zimny głos burze przywołuje

I spieszy, aby w otchłań się zapaść.

 

A jeśli wszystkie morza zamarzną i świat w płomieniach stanie?

Korony królów spadną, a szklany tron rozbity zostanie.

Dusza ma uzdrowiona zostanie, a mroźne imperium upadnie.

 

Lecz tak długo, jak ostatnia gwiazda świecić będzie,

Jak Bóg na niebie żyje,

Tak długo pamięć trwać będzie!

 

 

 

Aleksandra Kortus, klasa VII, Szkoła Podstawowa z Oddziałami Dwujęzycznymi w Opalenicy

 

 

 

 

 

 

 

 

BARWY ZIMY

 

 

Robi się biało i szaro na świecie,

Gdy zima śnieżek nam znów przyniesie.

Mróz szyby we wzorki przepięknie maluje,

A śnieg cały biały na jezdni wiruje.

 

Dzieci z radością bałwany stawiają,

Na łyżwy i narty wciąż się wybierają.

Z sanek, z górki  ciągle zjeżdżają,

Bo wielką uciechę z tego mają.

 

Choć nosy czerwone i uszy zmarznięte,

Usta spękane i nogi zziębnięte,

To dzieci i tak zimna nie czują,

No bo ze śniegu wciąż się radują.

 

W domu, pod kocyk cieplutki wskoczą,

Wypiją herbatkę i nogi wymoczą.

Na kominku ogień dla nich rozpalony

Patrzy, jak puchem świat jest otulony…

 

Zofia Marchewka, klasa VII, Szkoła Podstawowa z Oddziałami Dwujęzycznymi w Opalenicy.

 

• « poprz.
• nast. »